Czas łowców bolidów!
Dnia 7 kwietnia 1959 roku w godzinach od 19:30:20 do 19:30:27 UT obserwatorzy znajdujący się na terytorium ówczesnej Czechosłowacji mieli okazję podziwiać zjawisko niecodziennej urody. Wieczorne niebo przeciął wtedy przepiękny bolid, którego jasność oceniono na -19 mag. Zjawisko to zostało ponadto sfotografowane przez dwie stacje bolidowe znajdujące się w Ondrzejowie oraz Prcicach oddalone od siebie
Leonidy w minimum aktywności?
Silna aktywność Leonidów w latach 1998-2002 związana była z powrotem macierzystej komety 55P/Tempel-Tuttle, która w 1998 roku przeszła przez peryhelium. Według teorii, w roku 2004 nastąpić powinien znaczny spadek aktywności do poziomu ZHR=10-50. Oczywiście są to tylko przewidywania. Wszyscy wiemy dobrze, że w rzeczywistości może być inaczej, trzeba więc być czujnym. Maksimum ma wystąpić 17
Orionidy 2004
W 2003 roku Audrius Dubietis przeanalizował bazę danych IMO z lat 1984-2001. Analiza ZHR i współczynnika masowego r pokazała coroczną zmienność aktywności Orionidów. W ciagu ostatnich dwóch dekad, liczby godzinne w maksimum wahały się między 14-31. Dodatkowo, podejrzewa się 12-letnią okresowość w wybuchach Orionidów. Takiego maksimum możemy się spodziewać około roku 2008-2010. Podczas aktywności Orionidów
Wreszcie mamy polską kometę!!!
3 września tego roku All Sky Automatic Survey (ASAS) Grzegorza Pojmiańskiego znalazł poruszający się w kierunku wschodnim dość jasny obiekt mgławicowy. Jasność obiektu w momencie wykrycia przez automatyczny system wynosiła ok 12 mag. Dopiero 8 września odkrycie zostało przesłane do Biura Telegramów Astronomicznych do bezpośredniej weryfikacji. fot.1 Kompozycja 20 jednominutowych ekspozycji wykonana przez John’a Drummonda
Podwójny radiant delta-Aurigidów
W 2002 roku Audrius Dubietis i Rainer Arlt analizując bazę IMO z lat 1991-2001 wysunęli przypuszczenie, że rój ten reprezentują dwa mniejsze roje. Wrześniowe Perseidy i delta-Aurigidy są oddzielnymi ale związanymi ze sobą małymi źródłami. Teoretyczne delta-Aurigidy mogą być źródłem słabego maksimum (ZHR=3), przewidzianego na 23 września (lambda=181deg). Warto więc śledzić zachowanie tego roju. Zwykłe maksimum
Rój Macieja Kwinty – beta-Ursa Minorydy
Szkicowanie meteorów w pierwszej połowie sierpnia pozwoli nam na weryfikację słabego roju, odkrytego przez Macieja Kwintę. Domniemany radiant znajduje sie blisko Kochaba (beta-UMi) RA=202deg DEC=65deg. Meteory wylatujące z tego roju są zjawiskami bardzo wolnymi V=13 km/s, a więc wyraźnie odznaczają sie od tła Perseid. Ich okres aktywności szacuje się na 2-12 sierpnia, z datą maksimum około 7 sierpnia.
Historia kappa-Cygnidów
Przypadający 16 sierpnia nów Księżyca stwarza nam idealne warunki do obserwacji kappa-Cygnidów. Jest to słaby rój, obfitujący w jasne zjawiska. Pierwsze wzmianki o tym roju pojawiły sie w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Konkoly, a potem Denning podczas maksimum Perseidów, zaobserwowali kilka meteorów wybiegających z okolic Łabędzia. Na początku lat dwudziestych XX stulecia angielscy obserwatorzy Prentice
Wybuch tegorocznych Perseidów
International Meteor Organization (IMO), na podstawie 1567 przedziałów obserwacyjnych z liczba 16536 zaobserwowanych perseid, obliczylo ze krótkotrwałe wysokie maksimum wystapilo o 20:56UT 11 sierpnia 2004. Analiza została wykonana dzięki obserwacjom z wykonanych w wielu krajach min. i w Polsce. Tej nocy kilkunastu obserwatorów Pracowni Komet i Meteorów podczas XV Obozu PKiM, otrzymało kilkanaście godzin obserwacji
Kilka uwag o obserwacjach Perseidów
Przypominam, że obserwacji ze szkicowaniem nie prowadzimy tylko w dniu maksimum. Kilka dni przed i po maksimum nie trzeba szkicowć Perseid, należy natomiast szkicować na mapach wszystkie inne meteory. Pozwoli to, na analizę słabych rojów, ktorych aktywność jest znikoma w porównaniu z aktywnością Perseid. Jeśli więc jesteśmy pewni, że meteor jest Perseidem, to wystarczy że