3 września tego roku All Sky Automatic Survey (ASAS) Grzegorza Pojmiańskiego znalazł poruszający się w kierunku wschodnim dość jasny obiekt mgławicowy. Jasność obiektu w momencie wykrycia przez automatyczny system wynosiła ok 12 mag. Dopiero 8 września odkrycie zostało przesłane do Biura Telegramów Astronomicznych do bezpośredniej weryfikacji. fot.1 Kompozycja 20 jednominutowych ekspozycji wykonana przez John’a Drummonda
W 2002 roku Audrius Dubietis i Rainer Arlt analizując bazę IMO z lat 1991-2001 wysunęli przypuszczenie, że rój ten reprezentują dwa mniejsze roje. Wrześniowe Perseidy i delta-Aurigidy są oddzielnymi ale związanymi ze sobą małymi źródłami. Teoretyczne delta-Aurigidy mogą być źródłem słabego maksimum (ZHR=3), przewidzianego na 23 września (lambda=181deg). Warto więc śledzić zachowanie tego roju. Zwykłe maksimum
Szkicowanie meteorów w pierwszej połowie sierpnia pozwoli nam na weryfikację słabego roju, odkrytego przez Macieja Kwintę. Domniemany radiant znajduje sie blisko Kochaba (beta-UMi) RA=202deg DEC=65deg. Meteory wylatujące z tego roju są zjawiskami bardzo wolnymi V=13 km/s, a więc wyraźnie odznaczają sie od tła Perseid. Ich okres aktywności szacuje się na 2-12 sierpnia, z datą maksimum około 7 sierpnia.
Przypadający 16 sierpnia nów Księżyca stwarza nam idealne warunki do obserwacji kappa-Cygnidów. Jest to słaby rój, obfitujący w jasne zjawiska. Pierwsze wzmianki o tym roju pojawiły sie w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Konkoly, a potem Denning podczas maksimum Perseidów, zaobserwowali kilka meteorów wybiegających z okolic Łabędzia. Na początku lat dwudziestych XX stulecia angielscy obserwatorzy Prentice
International Meteor Organization (IMO), na podstawie 1567 przedziałów obserwacyjnych z liczba 16536 zaobserwowanych perseid, obliczylo ze krótkotrwałe wysokie maksimum wystapilo o 20:56UT 11 sierpnia 2004. Analiza została wykonana dzięki obserwacjom z wykonanych w wielu krajach min. i w Polsce. Tej nocy kilkunastu obserwatorów Pracowni Komet i Meteorów podczas XV Obozu PKiM, otrzymało kilkanaście godzin obserwacji
Przypominam, że obserwacji ze szkicowaniem nie prowadzimy tylko w dniu maksimum. Kilka dni przed i po maksimum nie trzeba szkicowć Perseid, należy natomiast szkicować na mapach wszystkie inne meteory. Pozwoli to, na analizę słabych rojów, ktorych aktywność jest znikoma w porównaniu z aktywnością Perseid. Jeśli więc jesteśmy pewni, że meteor jest Perseidem, to wystarczy że
Persiedy to rój meteorów utworzony przez kometę 109P/Swift-Tuttle i aktywny każdego roku w dniach 17 lipca – 25 sierpnia. Najbliżej Słońca kometa macierzysta roju przeszła ostatnio w grudniu 1992 roku, przez co wzmożoną aktywność roju Perseidów obserwowano w latach 1988-1997. W rekordowych latach 1991-1993 maksymalna aktywność sięgała poziomu ZHR=300-400. Po roku 1997 aktywność roju wróciła
27 czerwca 1998 roku, obserwatorzy z północnej półkuli zostali zaskoczeni meteorami wylatującymi z konstelacji Wolarza (Bootes). Niektórzy widzieli nawet do 100 meteorów na godzinę podczas trwania 7 godzinnego „wybuchu” ich aktywności. Taki przypadek nie był odosobniony: w latach 1916, 1921 i 1927 astronomowie i miłośnicy astronomii też mieli możliwość obserwacji tego ciekawgo roju – Botyd
Dziś o godzinie 01:45:55 nad Polska pojawił się bolid dzienny o jasności -12m. Zjawisko zostało zaobserwowane przez Przemysława Żołądka z Nowego Dworu Mazowieckiego gdzie było widoczne wysoko nad południowo zachodnim horyzontem. Meteor barwy zielonej, poruszał się po niebie stosunkowo szybko (prędkość 3.5), pozostawiał za sobą delikatny ślad. Zjawisko trwało około 2s.
Pracownia Komet i Meteorów zaprasza wszystkich miłośników astronomii zainteresowanych tematyką meteorową na Projekt Perseidy 2007, który odbędzie się w dniach 6 – 19 sierpnia w Stacji Obserwacyjnej Obserwatorium Warszawskiego w Ostrowiku pod Warszawą, położonej na terenie Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. Uczestnicy tegorocznego spotkania będą świadkami maksimum jednego z najbardziej spektakularnych rojów meteorowych – Perseidów i aktywnie