Pierwsze Orionidy można obserwować już od samego początku października, ostatnie zaś nawet 7 listopada. Tegoroczne maksimum aktywności tego roju wypada w nocy 21/22 października.

Tegorocznym obserwacją w czasie nocy maksimum nie będzie przeszkadzał Księżyc, który przed 22.00 czasu lokalnego schowa się za horyzontem. Ze względu na to iż, Orionidy mają dość szerokie maksimum, warto zaczaić się na nie także podczas następnych nocek.

Warto jednak wspomnieć iż, rój ten potrafi sprawiać niespodzianki i tak ZHR w 2006 i 2007 sięgnął aż 70, gdzie standardowe maksimum rokrocznie kształtowało się na poziomie ok. 30.

Radiant roju położony jest na pograniczu gwiazdozbiorów Oriona i Bliźniąt i w ciągu nocy wznosi się, aby nad ranem znaleźć się wysoko nad horyzontem. Podczas obserwacji nie należy patrzeć bezpośrednio w kierunku radiantu, najlepiej wodzić wzrokiem w odległości 40-50 stopni od niego tak, aby pole widzenia znajdowało się ponad 50 stopni nad horyzontem.

Ciałem macierzystym, twórcą roju jest jedna z najsłynniejszych komet -1P/Halley’a o okresie orbitalnym ok. 75 lat. Ostatni jej powrót nastąpił w 1986 roku. Jest ona także twórcą innego roju- eta-Akwarydów.

Zachęcamy do obserwowania meteorów w inne październikowe noce.
Również wtedy zobaczymy bardzo wiele meteorów zarówno sporadycznych jak i tych z mniej znanych rojów.

Obserwacje wizualne meteorów są jednymi z najłatwiejszych obserwacji
astronomicznych. Odpowiednio przeprowadzone mogą mieć wartość naukową. Równie proste jestwykonanie fotografii meteorów.

Rys.1 Pozycja radiantu Orionidów w poszczególnych dniach.