Sierpień, to czas w którym na naszym niebie obserwujemy jeden z najaktywniejszych rojów meteorowych w całym roku. Pierwsze Perseidy można obserwować od połowy lipca, zaś ostatnie pod koniec sierpnia. Największy popis dają jednak w nocy z 11/12 i 12/13 sierpnia.

Swoje pochodzenie, Perseidy zawdzięczają komecie 109P/Swift-Tuttle odkrytej przez Lewisa Swifta i Horace’ego Tuttle’a w 1862. Same meteory obserwowane są najprawdopodobniej już od około 2000 lat.

Prognozowane maksimum

Maksimum standardowe z ZHR wynoszącym ok. 80-100 wystąpi prawdopodobnie 13 sierpnia między godziną 6:30-9:00UT. W Polsce będzie wtedy dzień, jednak nie należy się tym przejmować, gdyż strumień meteoroidów jest bardzo szeroki, a powyższa godzina to przewidywania.

Według modelu Jérémie’ego Vaubaillon’a 12 sierpnia o godzinie 18:39UT Ziemia przejdzie w odległości zaledwie 80 000km od strumienia 1862. Aktywność w przypadku przejścia nie jest dokładnie znana i rozciągnie się na kilka godzin. Podobny przypadek miał już miejsce w 2004roku, kiedy to nasza planeta przecięła ten strumień w odległości ok. 190 000km. ZHR w najaktywniejszym momencie wyniósł ok. 200 zjawisk/godzinę.

Gdzie i jak obserwować?

Do obserwacji meteorów nie potrzebujemy żadnego zaawansowanego sprzętu. Najlepszym detektorem jest ludzkie oko.

Obserwacje należy prowadzić w miejscu, w którym nie będą nam przeszkadzały drzewa, domy itp. Oczywiście, należy udać się jak najdalej od świateł miejskich. Warto zabrać ze sobą ciepłe ubranie, leżak, środek na komary i wszysto co jest nam niezbędne do przeżycia nocy pod niebem.

Radiant Perseidów znajduje się pomiędzy gwiazdozbiorami Perseusza i Kasjopei. Nie oznacza to jednak, że właśnie tam powinniśmy patrzeć. Wręcz przeciwnie, najdłuższe i najbardziej efektowne zjawiska występują jak najdalej od radiantu.

Zachęcam również do przeprowadzenia obserwacji meteorów, o której można przeczytać na naszej stronie.

Warto też spróbować swoich sił w fotografowaniu tych zjawisk.